- Katılım
- 10 Ağu 2024
- Mesajlar
- 386
- Tepkime puanı
- 18
- Puanları
- 18
Obua genellikle abanozdan yapılır. Obuanın yukarıdan aşağıya doğru genişleyen “konik” bir yapısı vardır. Üst gövde, alt gövde ve kalak olmak üzere üç bölümden oluşur. En üstte ince, küçük, ****l bir boru bulunur. Bunun üzerine çift kamışlı ağızlık takılır. Bu kamışlar kargıdan yapılır. Ağız şekline göre yontulur. Çalınış sırasında ağızlık ağıza alınır. Çalıcının nefesi, boru içindeki havayı titreştirerek ses elde edilir. Çalıcının sol eli yukarıda, sağ eli aşağıda, yere doğru az eğimli olarak tutulur.
****l bir mekanizma obuanın gövdesindeki delikleri kapatarak çalıcıya kolaylık sağlar. Obuanın üzerindeki yardımcı perdeler ile triller ve grupettolar çalınır. 6 perde ve 12 yarım perde vardır. Üst gövdede daha tiz sesler oluşurken alt gövdede ise daha dolgun ve tombul sesler oluşur. Ses genişliği sol açkılı dizeğin altındaki ilk ek çizgi altına yazılan ‘si bemol’den dizeğin üstündeki dördüncü ek çizgiye yazılan ‘sol’e kadardır. Bu genişlik içinde diatonik ve kromatik tüm sesler elde edilir.
Obuada iki tane oktav perdesi vardır. Bu perdeler kullanıldığında birinci oktavdaki esas seslerin doğuşkanları elde edilir.
Tını Bölgeleri: değişik tını özelliği olan üç bölüme ayrılır.
1) Kalın ses bölgesi: Si bemol’den fa’ya kadar olan en kalın sesleri kaba, madeni ve nezlelidir.
2) Orta ses bölgesi: Fa’dan bir oktav ve bir tam dörtlü yukarıya kadar obuanın en güzel ve en çok kullanılan sesleridir.
3) İnce ses bölgesi: Si bemol’ün incesindeki sesler, zayıf, soluk bir karakter kazanırlar. En incedeki birkaç ses sert ve elde edilmesi zor seslerdir.
TEKNİK ÖZELLİKLERİ:
Bağlı veya dilli her türlü pasaj tek dille hızlı çalınabilir. Ancak çok hızlı, gösterişli ve parlak pasajlar obuanın tekniğine ve ses rengine uygun değildir. Küçük karakteristik ve cantabile ezgiler teknik ve ses rengi bakımından obuaya daha uygundur.
ORKESTRADAKİ GÖREVLERİ:
Orkestradaki en önemli görevi solo olarak geniş “cantabile” ezgileri çalmaktır. Kısa, anlamlı ezgilerde sık sık yer verilir. Geri plan armonisinde diğer tahta üflemeli çalgılar ile, dengeli kurulmuş akorlarda görev alır. Esprili bir etki için kalın seslerde “staccato” pasajlar verilebilir.
****l bir mekanizma obuanın gövdesindeki delikleri kapatarak çalıcıya kolaylık sağlar. Obuanın üzerindeki yardımcı perdeler ile triller ve grupettolar çalınır. 6 perde ve 12 yarım perde vardır. Üst gövdede daha tiz sesler oluşurken alt gövdede ise daha dolgun ve tombul sesler oluşur. Ses genişliği sol açkılı dizeğin altındaki ilk ek çizgi altına yazılan ‘si bemol’den dizeğin üstündeki dördüncü ek çizgiye yazılan ‘sol’e kadardır. Bu genişlik içinde diatonik ve kromatik tüm sesler elde edilir.
Obuada iki tane oktav perdesi vardır. Bu perdeler kullanıldığında birinci oktavdaki esas seslerin doğuşkanları elde edilir.
Tını Bölgeleri: değişik tını özelliği olan üç bölüme ayrılır.
1) Kalın ses bölgesi: Si bemol’den fa’ya kadar olan en kalın sesleri kaba, madeni ve nezlelidir.
2) Orta ses bölgesi: Fa’dan bir oktav ve bir tam dörtlü yukarıya kadar obuanın en güzel ve en çok kullanılan sesleridir.
3) İnce ses bölgesi: Si bemol’ün incesindeki sesler, zayıf, soluk bir karakter kazanırlar. En incedeki birkaç ses sert ve elde edilmesi zor seslerdir.
TEKNİK ÖZELLİKLERİ:
Bağlı veya dilli her türlü pasaj tek dille hızlı çalınabilir. Ancak çok hızlı, gösterişli ve parlak pasajlar obuanın tekniğine ve ses rengine uygun değildir. Küçük karakteristik ve cantabile ezgiler teknik ve ses rengi bakımından obuaya daha uygundur.
ORKESTRADAKİ GÖREVLERİ:
Orkestradaki en önemli görevi solo olarak geniş “cantabile” ezgileri çalmaktır. Kısa, anlamlı ezgilerde sık sık yer verilir. Geri plan armonisinde diğer tahta üflemeli çalgılar ile, dengeli kurulmuş akorlarda görev alır. Esprili bir etki için kalın seslerde “staccato” pasajlar verilebilir.
